نفع واسه دوست داشتن

حالم بده و نمیدونم چی بنویسم یه جورایی تکراری شدم  

اما این وبلاگ رو واسه این درست کردم که توش خاطرات و  

درد دلامو بنویسم ... 

خیلی وقتا حس میکنم هرکس میگه یه نفرو دوست داره به فکر اینکه  

به اسم دوستداشتن فقط یه نفعی ببره هیچوقت نمیشه رو کسی حساب باز کرد  

که تا همیشه پیشت میمونه و تو رو واسه خودت دوست داره نه واسه .... 

هیچوقت نمیگم تنهام چون تنها نیستم اما میگم احساس تنهایی میکنم چون هیچکس  

به معنای واقعی با من نیست.. 

چون واسش مهم نیستی اون نفعی که واسش میرسونی مهمه اگه دید از اون  

منفعت خبری نیست خیلی راحت رابطشو قطع میکنه  

خیلی خواستم توی این موضوعا احساساتم منو درگیره خودش نکنه اما ... 

یکی از دوستان میگه باید مثل سنگ بود اما من اگه سنگ بشم به خودمم  

سخت میگذره و شاید اگه از واقعیت خودم فرار کنم حالم بدتر از این بشه ..